στρουμπουλούδικος

-η, -ο, Ν

θωπευτικός χαρακτηρισμός νεαρού, κυρίως, ατόμου ή παιδιού.

[ΕΤΥΜΟΛ. < στρουμπουλός + κατάλ. -ούδικος (< -ούδης)].